Την ποίηση της Μερκενίδου χαρακτηρίζει η απομάκρυνση από την καθιερωμένη και παραδοσιακή έκφραση και η χρήση ιδιαίτερων δομών στο επίπεδο της μορφής, ενώ σε εκείνο της λεκτικής εκφοράς, η γλώσσα δεν αποτελεί ένα άψυχο εργαλείο, αλλά ένα ζωντανό οργανισμό με ευαισθησία και κινητικότητα, με αστείρευτη και πανάρχαια δύναμη, που η Μερκενίδου εκμεταλλεύεται στο έπακρο, ώστε να δαμάσει το άρρητο και να βγει από την ατραπό της δυστοκίας. Με υλικό τους μύθους τους αρχαίους και το λόγο τον αρχαιότερο, αυτόν που, εγγεγραμμένος στην υπαρξιακή συνείδηση της ποιήτριας σαν μητρική γλώσσα, τον ανακαλεί για να τον συνδυάσει με τον λόγο τον κοινό, σε μια γλωσσική πανδαισία όπου η ίδια η γλώσσα γονιμοποιείται, πλάθονται και αναπλάθονται μύθοι.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η υπόθεση εργασίας για το κείμενο που ακολουθεί είναι να συσχετιστούν κάποιες από τις θέσεις του ποιητή στη Συνηγορία Ποιήσεως με συγκεκριμένα παραδείγματα...
Ο Γιώργος Συμπάρδης, στο μυθιστόρημά του Ο άχρηστος Δημήτρης, από την πρώτη ήδη φράση, φευγαλέα εισάγει τον αναγνώστη στον μυστηριώδη χορό της τύχης, επισημαίνοντας,...
Ο τρίτος τόμος της σειράς Πιάνω γραφή να γράψω... Δοκίμια για το δημοτικό τραγούδι συνεχίζει το θεματικό πλέγμα γύρω από τον έρωτα, το αίμα και το κόκκινο,...
Τα δοκίμια του Μηλιώνη, εκτός από την φιλολογική τους εγκυρότητα και την επιστημονική τους τεκμηρίωση, ξεχωρίζουν για τη σαφήνεια του λόγου και την καθαρότητα...