Μία τέτοια κριτική, δηλαδή θεραπευτική θεώρηση του πρόσφατου παρελθόντος της πατρίδας του, επιχειρεί ο Ρουμάνος συγγραφέας Norman Manea στο βιβλίο του Περί γελωτοποιών. Ο Δικτάτορας και ο Καλλιτέχνης, το οποίο κυκλοφόρησε το 2003 και στην Ελλάδα. Είχα τότε την τιμή και τη χαρά να το μεταφράσω για τις εκδόσεις ¶γρα (που την ίδια χρονιά είχαν προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό και τέσσερις νουβέλες του Ν. Manea υπό τον τίτλο Υποχρεωτική ευδαιμονία, σε απόδοση της αείμνηστης Αλόης Σιδέρη).
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η ποίηση συνιστά κατά κύριο λόγο τον στίβο της αναμέτρησης του υποκειμένου με ό,τι το κατατρύχει, με ό,τι το εξουθενώνει ή το απειλεί. Αλλά αποτελεί, αντιστοίχως,...
Η δύναμη ενός λογοτεχνικού έργου βρίσκεται όχι τόσο στο θέμα του κειμένου αλλά στη μορφή του. Δεν είναι αυτό που θα πει ο συγγραφέας που θα κάνει το έργο...