Το ενδιαφέρον για την αναβίωση του αρχαιοελληνικού δράματος και για την εκ νέου επεξεργασία των μύθων του εκδηλώνεται ιδιαίτερα έντονα από την αναγεννησιακή περίοδο έως σήμερα με τις αλλεπάλληλες διασκευές κλασικών τραγωδιών και με τη συγγραφή δραματικών κειμένων ή ακόμη ποιητικών και πεζών κειμένων, στα οποία οι κεντρικοί ήρωες ταυτίζονται με γνωστούς τραγικούς ήρωες, όπως με την Αντιγόνη, την Ηλέκτρα, τον Ορέστη, τον Οιδίποδα, την Κλυταιμνήστρα, τη Φαίδρα κ.ά. Η απόπειρα ανάπλασης των τραγικών μύθων σε σύγχρονα λογοτεχνικά κείμενα ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως. Τα τραγικά πρόσωπα ενσαρκώνουν διαχρονικές οριακές καταστάσεις, συμπυκνώνουν παρατηρήσεις πάνω στην ανθρώπινη ψυχολογία και συμπεριφορά πέρα από όρια χρονικά ή χωρικά, γίνονται εκφραστές της ανθρώπινης περιπέτειας στο πέρασμα των αιώνων, ασκούν γοητεία με τα πάθη, τις ανομίες και τις αμαρτίες τους, τις παραβιάσεις ή τις υπερβάσεις τους. Αναφορικά με την απήχηση των τραγικών ηρώων σε κάθε εποχή, η Simone Weil παρατηρεί: «Ο τραγικός ήρωας είναι ένα πλάσμα θαρραλέο και υπερήφανο, που μάχεται ολομόναχο ενάντια σε μια κατάσταση ανυπόφορα οδυνηρή. Λυγίζει κάτω από το βάρος της μοναξιάς, της ταπείνωσης, της αδικίας. Κάποιες φορές χάνει το θάρρος του, αλλά δεν πέφτει, δεν αφήνει να το εξευτελίσει η δυστυχία. Έτσι, αυτά τα δράματα, μολονότι επώδυνα, δεν μας αφήνουν μια πικρή γεύση. Αλλά μάλλον μια αίσθηση γαλήνης».
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Στην πρώτη εμφάνισή της η ποίηση της Εύας Μοδινού είναι λυρική. Είναι το αίσθημα που αγκαλιάζει τα πράγματα και τον αναγνώστη. Συγχρόνως, υπάρχει μια περιπλάνηση...