Όσοι επιχείρησαν να απαντήσουν στο φαινομενικά απλό ερώτημα «ποια είναι η ειδολογική ταυτότητα της σάτιρας» βρέθηκαν μπροστά σε μια εξαιρετικά ρευστή κατάσταση πραγμάτων, που συνοψίζει εύλογα ο Alastair Fowler: η σάτιρα «είναι ο πλέον προβληματικός τρόπος για όποιον ασχολείται με τις ταξινομήσεις, καθώς φαίνεται να μην αντιστοιχεί ποτέ με οποιοδήποτε είδος». Οι αντιλήψεις και ορισμοί από την αρχαιότητα μέχρι τον νεοκλασικισμό του Boileau, του Rapin, του Dryden, του Batteux, και το αισθητικό σύστημα του Schiller, και από εκεί μέχρι τον 20ό αιώνα, τοποθετούν το ειδολογικό στίγμα της σάτιρας, σ' έναν άξονα με δύο οριακά σημεία: από τη μια η εκδοχή της ποικιλίας (satura) μορφολογικών και θεματικών συστατικών, με την (προαιρετική) προσθήκη (ρητώς ή εμμέσως θεματοποιημένη) της καλλιτεχνικής ενότητας τους από την άλλη, το ζήτημα του εξωκειμενικού στόχου της, της λειτουργίας της, που στηρίζεται στο κριτικό της ήθος, ανεπτυγμένο είτε σε μια ηθική-διορθωτική είτε σε μια καθαρά επιθετική διάσταση. Το ήθος αυτό αποδίδει τη σχέση της σάτιρας με την πραγματικότητα και τον ανθρωπογνωστικό στόχο της· η σάτιρα διατρέχει άφοβα το δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο, επικεντρωμένη στην κριτική αναπαράσταση προσώπων και καταστάσεων, οικείων στους αποδέκτες στους οποίους απευθύνεται, λόγω του ότι τα πρόσωπα αυτά και οι καταστάσεις ανήκουν στη ζώνη οικειότητας των τελευταίων.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
