Αυτή η θάλασσα / δεν έχει παραλίες ούτε γυαλό / δεν ακουμπάει, στέκει μονάχη της / την ερημιά της γεμίζουν αφροκόκαλα / σύννεφα κουρέλια, ερείπια του καιρού. / Ο ήλιος πάντα στις βασικές εργασίες του / πρωί αρχίζει να διαγράφεται / το βράδυ σούρουπο / εκεί ρίχνει το πυρετό του· / ξέρω μια θάλασσα, βράδυ βγαίνουν φωνές μέσ' / από τα σωθικά της / άστους λέει να λούζονται / μια μέρα όλους θα τους καταπιώ.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Επειδή η Ζωή μιμείται την Τέχνη πολύ περισσότερο απ’ ό,τι η Τέχνη μιμείται τη Ζωή το αστυνομικό μυθιστόρημα αντλεί τη θεματική του αλλά και την ψυχοπλοκή...
Ο Σωτήρης Σαράκης, ένας από τους πιο σεμνούς και ουσιαστικούς ποιητές της Γενιάς του '70, παρά την όψιμη δημοσίευση των ποιημάτων του, το 1994, (ενώ...
Στην παρούσα μελέτη θα επιχειρήσουμε μια διακαλλιτεχνική προσέγγιση της ιδιαίτερης δομικής οργάνωσης των ποιημάτων που συγκροτούν την Τέταρτη Διάσταση...