Η τελευταία ποιητική συλλογή του Οδυσσέα Ελύτη, δημοσιευμένη τον Νοέμβριο του 1998, δύο περίπου χρόνια μετά τον θάνατό του, με τίτλο Εκ του πλησίον, αποτελεί τον χώρο περιδιάβασης, αναγνωστικής απόλαυσης και αναζήτησης στο παρόν κείμενο. Σκοπός μου είναι, αφενός, να καταστήσω φανερή τη σχέση της τελευταίας αυτής συλλογής με τον Μικρό Ναυτίλο και, αφετέρου, να καταδείξω την επανεμφάνιση των σταθερών της ποίησης του Ελύτη.