Σ' αυτό το ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της λογοτεχνίας ερώτημα επιχειρεί να απαντήσει ο Χριστόφορος Μηλιώνης με τα κείμενα που περιέχονται στις συλλογές «Το μικρό είναι όμορφο» και «Μετρημένα Λόγια». Τα λόγια του είναι κυριολεκτικά μετρημένα, όχι μόνο εξαιτίας της μικρής έκτασης των κειμένων, αλλά κυρίως εξαιτίας της αναζήτησης του μέτρου, ως αντίδοτου στη χαοτική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο χώρο της λογοτεχνίας. Ο Μηλιώνης, από τους σημαντικότερους πεζογράφους του καιρού μας, σπουδαίος φιλόλογος και δάσκαλος, αλλά πάνω απ’ όλα ολοκάθαρος χαρακτήρας, σαν αυτούς που αναφέρει ο Μπαλζάκ, αναρωτιέται με αγωνία για το μέλλον της λογοτεχνίας «σ' αυτήν την χαλαρή ηθική της εποχής μας»