Ωστόσο η ιδιαίτερη κλίση προς την κωμωδία μέσα στην Κατοχή δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, σύμπτωση. Οι συνθήκες, όπως τις προσλαμβάνει ο Θεοτοκάς, τον ωθούν προς την υιοθέτηση του συγκεκριμένου καλλιτεχνικού είδους ως αντίδραση στην Ιστορία. Αυτό ακριβώς θα δοκιμάσω να δείξω. […] Η Κατοχή ξεκίνησε για τον Θεοτοκά με τρία δράματα· έπειτα όμως, με μια αλλαγή διάθεσης, συνέθεσε τρεις κωμωδίες: «Όνειρο του Δωδεκάμερου», 1943· «Το κάστρο της Ωριάς», «Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας», 1944. (Ταυτόχρονα με αυτά έγραφε ωστόσο και τη σοβαρή «Θεοφανώ», τη βυζαντινόθεμη, που τελικά ονομάστηκε «Η Λάκαινα»).