[...] ο Κοσμόπουλος εμφανίστηκε ως ένας ώριμος ποιητής ήδη με το πρώτο του βιβλίο: δίχως πρωτόλειους στίχους, με τη φωνή του ήδη σχηματισμένη και ευαναγνώριστη – με τη θεματική του, τη ρητορική του, την προσωδία του διαμορφωμένες. Αρκεί να διαβάσει κανείς το πρώτο ποίημα της πρώτης του συλλογής για να αισθανθεί ότι θα μπορούσε να περιέχεται και στην τελευταία του συλλογή· και το αντίστροφο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι διαφορετικά από το συνηθισμένο, από τη βαθμιαία πρόοδο ενός ποιητή από τους πρωτόλειους στίχους προς την ωριμότητα, η ποίηση του Κοσμόπουλου εμφανίζεται με ολοκληρωμένη τη φυσιογνωμία της ήδη από την αρχή. Τα πέντε ποιητικά βιβλία του διαβάζονται –μπορούν να διαβαστούν– ως ένα βιβλίο. Μιλώντας, λοιπόν, συνολικά για την ποίηση του Κοσμόπουλου μιλώ συγχρόνως και για το βιβλίο που παρουσιάζεται εδώ απόψε.