SAMUEL BECKETT. RADIO II
ΑΝΙΜΑΤΕΡ: 'Ετοιμη, δεσποινίς; / ΣΤΕΝΟΓΡΑΦΟΣ: Και σας περιμένω, κύριε. / ΑΝΙΜΑΤΕΡ: Καινούριο μπλοκ, εφεδρικά μολύβια; / ΣΤΕΝΟΓΡΑΦΟΣ: Τα πάντα, κύριε. / ΑΝΙΜΑΤΕΡ: Φόρμα καλή; / ΣΤΕΝΟΓΡΑΦΟΣ: Πρώτης τάξεως, κύριε. / ΑΝΙΜΑΤΕΡ: Και συ, Ντικ, έτοιμος; / (Σφύριγμα μαστίγιου. Με θαυμασμό). Ω ω! Περίφημα! Για να τ' ακούσουμε να βαρά. (Σφύριγμα μαστίγιου και δυνατός χτύπος). Ωραία. Βγάλτε του την κουκούλα. (Παύση). Γοητευτικό πρόσωπο. Γοητευτικό. Ε, δεσποινίς; / ΣΤΕΝΟΓΡΑΦΟΣ: Βεβαιότητα, κύριε! Το γνωρίζουμε τόσο καλά, κι όμως κάθε φορά η συγκίνηση είναι ίδια. / ΑΝΙΜΑΤΕΡ: Το φίμωτρο. (Παύση). Την καλύπτρα των ματιών. (Παύση). Τα βύσματα. (Παύση). Ωραία. (Χτυπά πάνω στο γραφείο μ ένα κυλινδρικό χάρακα). Φοξ, άνοιξε τα μάτια σου, προσαρμόσου στο φως της ημέρας και κοίτα γύρω σου. (Παύση). Βλέπεις, εμείς είμαστε, η ίδια παλιά παρέα. Ελπίζω.
|