THEODORE ROETHKE ΘEONTOP ΡEΘKE) (1907-1963) «Τ1ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΣΤΑ ΟΣΤΑ ΜΟΥ»
Ξεκινητή εσυ, / Αιώνιε ξεκινητή / η ψυχή δεν ξεύρει το τι να πιστεύει, / στις μικρές πτυχές της που οκνηρά σαλεύουν / στον ελάχιστο χώρο της ζωής της, / έναν παλμό πιο πέρα από το τίποτα, / μιαν έντρομη άγνοια. / Προτού η σελήνη υποχωρήσει, / μήπως μπορώ να λάμψω καθώς ένα δέντρο; [
]
|