Τον Μήτσο Αλεξανδρόπουλο τον γνώρισα προσωπικά στο σπίτι του Σπύρου Τσακνιά, την ʼνοιξη του 1977, αν λογαριάζω σωστά. Στο μεταξύ είχα διαβάσει τις θαυμάσιες μεταφράσεις του «Ο βίος του Πρωτόπαπα Αββακούμ» και «Η εκστρατεία του Ίγκορ» και είχα δημοσιεύσει δυο αντίστοιχες παρουσιάσεις – την πρώτη στο περιοδικό Αντί και τη δεύτερη στη «Φιλολογική Καθημερινή». Ήταν φυσικό να δημιουργηθεί εξαρχής μια φιλική επαφή, αφού κι οι δυο πατούσαμε σε έδαφος, ας πούμε, οικείο: εγώ είχα διαβάσει και εκτιμήσει τα βιβλία του κι εκείνος τα μελετήματά μου. Έτσι, αφού μιλήσαμε για ζητήματα λογοτεχνίας, ήρθε η κουβέντα σε θέματα πιο προσωπικά.