Ο ώριμος Ρίτσος του Εικονοστασίου –σχεδόν 75 χρονών πια– σχολιάζει το μάθημα που έμαθε από τη θεία Όλγα ως ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ποιητικής του λειτουργίας: την ανάγκη να «αντικειμενοποιήσει» τις προσωπικές του εμπειρίες – χωρίς να εκθέσει συγκεκριμένα πρόσωπα (π.χ. όπως τη θεία Όλγα). Μάλιστα, πηγαίνει και πιο πέρα, γράφοντας γενικά για την ποιητική «αντικειμενικότητα», η οποία δίνει την αναγκαία ελευθερία έκφρασης που χρειάζεται ο ποιητής για να γράψει, απαλλαγμένος από ευθύνες, και να προχωρήσει ελεύθερα με τη δημιουργία του. Για να υπογραμμίσει τη σημασία αυτού του μαθήματος, ο Ρίτσος προσθέτει ένα δισέλιδο απόσπασμα από την Ισμήνη, που ερμήνευσε η Παΐζη έξοχα.