Το αίμα του τορέρο έχει οπλές, και χάλκινες/θρυμματισμένο ένα τραγούδι μέσα του/ιαχές απ' τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης/που ημιτελής και τέλεια. Να ξέρεις./Στα σωθικά του ταύρου/μόνον εκεί γαλήνια αποκοιμιέται/ο Ιγκνάθιο Σάντσεθ Μεχίας από λυκάβαντας απειρεσίους εις λυκάβαντας/μ' ένα μουρμούρισμα ανορθόγραφο της δέησης/στην Παρθένο Κυρά της Μοναξιάς που/ευλογεί το ιερό σφάγιο, τον ιερό σφαγέα/εν τη μεγαλοψυχία Της και το αν-όσιο/–κίνηση ντελικάτη, εξόχως παγανιστική–/αίροντας το αν χάριν ευγονίας.