Στο βιβλίο του ʼνθρωποι και σπίτια ο Αντρέας Φραγκιάς γράφει για ανθρώπους αυθεντικούς. Όσο διαβάζουμε, μέσα μας δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν, και όχι μόνο σε εκείνη τη συγκεκριμένη γειτονιά. Με ιδιαίτερη αγάπη μάς οδηγεί στον ταπεινό μικρόκοσμο της αθηναϊκής φτωχογειτονιάς στα χρόνια του ’50. Συναντάμε τον Αργύρη, την Γεωργία, τον Ηλία, την ·Ολγα, τον Θανάση, την Αγγελική, την Σοφία, τον Παρασκευά, την Βάσω, τον Κοσμά… […] Τους χαρακτήρες του μυθιστορήματος, χάρη στην ιδιαίτερη τέχνη του συγγραφέα, τους γνωρίζουμε κυρίως μέσα από τις περιγραφές των καταστάσεων και της συμπεριφοράς τους, από τον τρόπο που σκέφτονται και από τους διάλογους. Όπως πολύ ενθουσιασμένα αναφέρει η ʼλκη Ζέη, συγκρίνοντας τον Φραγκιά με τον Τσέχωφ, μέσα από ασήμαντες λεπτομέρειες έβγαιναν χαρακτήρες, καταστάσεις, εποχές.