Ολόκληρο το Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες είναι χρόνος· χρόνος, που χαρακτηρίζεται από ιδιοσυγκρασιακές συστροφές, από γυρίσματα, από άλματα. Δεν υπακούει υποχρεωτικά στο νόμο του αιτίου και του αποτελέσματος της αντικειμενικής ιστορίας. Είναι ο υποκειμενικός χρόνος, ο χρόνος που διακρίνεται από τον αντικειμενικό, απ’ αυτόν που είναι ο ίδιος για όλους μας. Έτσι, λοιπόν, άξονα στο βιβλίο αποτελεί η πρώτη λέξη του τίτλου, το Σώμα. Το Σώμα επανέρχεται. Είναι «ερωτικό - βιασμένο - ανθρώπινη σάρκα - γαιώδης οσμή - σώμα που καίει - η κάθε του στάλα κι αίμα - το σώμα έρημος - αυτό που πάσχει από την ένταση...» Είναι το «σώμα που θυμάται και πονάει».