Στη μελέτη μας θα προσπαθήσουμε να δούμε τη σχέση ανάμεσα στον «Ανώνυμο του 1789» και τη «Γυναίκα της Ζάκυθος» του Δ. Σολωμού, με επίκεντρο τη μορφή της γυναίκας που παρουσιάζεται και στα δύο κείμενα ως προσωποποίηση της ασχήμιας.