Απ την μαύρη βροχή επταπλώς διαβρωμένη / Ένας γλοιώδης ουρανίσκος, την αγάπη σπαράσσων / Με κουρτίνες μουσελίνας, υγράζουσες σαν σάβανο: / Αυτή είν η κάμαρα η τελευταία.
