Καπνός, που παίρνει τάχα σώματος μορφή, / μα είναι πυκνός και σχήμα δεν αλλάζει·/ αέρας, που σφυρίζοντας μανιάζει / και δεν μπορεί σε δίχτυ να πιαστεί· / πάχνη, που ολόγυρα σκορπίζεται, / σαν διαλυθεί ένα σύννεφο μεγάλο· / σκιά, που ρίχνει κάποιο σώμα άλλο, / κι όταν αυτό χαθεί, εξαφανίζεται,είναι τα λόγια που η γυναίκα ξεστομίζει.