ʼφησα την πρώτη αίθουσα και κατέβηκα τα δύο σκαλοπάτια. Αριστερά στο βάθος ένα μικρό γραφείο, πίσω του καθισμένος ένας άντρας φαλακρός, γύρω στα πενήντα, με στρογγυλό πρόσωπο και μπροστά του δυο άντρες. Ο ένας ήταν ο Ρίτσος, αδύνατος και ψηλός σαν καλαμιά, με πανωφόρι και κασκόλ τυλιγμένο στο λαιμό του- πλάι του ένας άντρας μέτριος στο μπόι, με πουλόβερ χοντρό, κλειστό ως το πιγούνι. ʼκουσα τον εκδότη να τον ονομάζει Αλεξάνδρου, έτσι με το ψευδώνυμο, όχι με το όνομα της ταυτότητας, Βασιλειάδης. Ο ʼρης Αλεξάνδρου, που χρόνια αργότερα θα υποκλινόμουν βαθιά στο υπέροχο «Κιβώτιό» του.