Η ποιητική συλλογή του Νάσου Βαγενά με τον εμβληματικό τίτλο Στέφανος, ανήκει σε μια ιδιότυπη κατηγορία επιτύμβιων επιγραμματικών ποιημάτων –ελεγειακών, επικών, σκωπτικών, παραινετικών κ.λπ.– σπάνιων στην εποχή μας, με κράτιστο ωστόσο ιστορικό παρελθόν και εκτεταμένη βιβλιογραφία, επιγράμματα που διέλαμψαν, διαμορφώθηκαν και κυριάρχησαν ανά τους αιώνες, ως αυθύπαρκτο είδος ποιητικής μικροτεχνίας. Τα κυριότερα γνωρίσματα του –μορφικά και θεματολογικά– υπήρξαν η δωρικότητα του λόγου, η απέριττη εσωτερική αρμονία της φράσης, η συντομία και η φιλοσοφική –ενίοτε και θυμοσοφική– ενατένιση της ματαιότητας των εγκόσμιων.