Με την εργασία μου θα επιχειρήσω να σχολιάσω ένα μεταφραστικό γεγονός στην Αθήνα των αρχών της δεκαετίας του 1840. Πρόκειται για την έκδοση στη γλώσσα μας, με δύο διαφορετικές μεταφράσεις, της νουβέλας (δηλ. του εκτεταμένου διηγήματος: 70 σελίδες 8ου σχήματος) Guillaume Tell ou laSuisse του Φλωριανού (του Jean-Pierre Claris de Florian). Καθώς η εμφάνιση, την εποχή αυτή, δύο μεταφράσεων του ίδιου μυθοπλασιακού έργου –και μάλιστα σε διάστημα μικρότερο ίσως του έτους– δεν είναι κάτι το συνηθισμένο, πιστεύω ότι η διερεύνηση του γεγονότος δεν είναι χωρίς ενδιαφέρον, πολλώ μάλλον όταν μας οδηγεί σε ορισμένες, κατά τη γνώμη μου, άξιες να σημειωθούν παρατηρήσεις για τη λειτουργία της λογοτεχνικής μετάφρασης κατά την πρώτη οθωνική περίοδο.