Ο γεννημένος συγγραφέας είναι πιο ευάλωτος στα γεγονότα, στη συγκίνηση, που τον περιβάλλουν. Είναι πιο ευαίσθητος στα ερεθίσματα των καιρών. Συλλαμβάνει με ανοικτές τις κεραίες των αισθήσεών του τα γενόμενα που μας κυκλώνουν. Πονάει διπλά στα κτυπήματα των συνανθρώπων του. Παίρνει πάνω του απ’ όλους τις λύπες, τα βάσανα, τους θανάτους. Τα προβλήματα των γύρω του τεραστιοποιούνται, υποφέρει διπλά, τριπλά· γίνονται πέτρα, βράχος, βουνό στο στήθος. Ο ύπνος του τις νύχτες γίνεται εφιαλτικός, πετιέται από το κρεβάτι ανήσυχος, στριφογυρίζει σαφίδι και μόνο αν αυτά που τον πιέζουν βγουν από μέσα του στο έργο ποίηση, διήγημα, ζωγραφιά, μουσική βρίσκει τη λύτρωση του προσωρινά.