Ένα ενδιαφέρον θέμα στα μυθιστορήματα της Ρέας Γαλανάκη είναι η σημειωτική χρήση του χώρου και οι ποικίλες μεταμορφώσεις του, που επιδρούν καθοριστικά στην ταυτότητα των αφηγηματικών της ηρώων. Ο χώρος δεν χρησιμοποιείται με την έννοια του πραγματικού περιβάλλοντος, αλλά ως τοπογραφία του εσωτερικού «είναι» του ανθρώπου, ιδιαίτερα ως βιωμένος χώρος, ο οποίος συνδέεται άμεσα με τον αντικειμενικό και γίνεται το εργαλείο της συγγραφέως για τη χαρτογράφηση της ανθρώπινης ψυχής.