Και στο πεζογραφικό έργο του Γ. Χειμώνα γίνεται έκδηλο το ζωηρό ενδιαφέρον του για την τραγωδία. Τα περισσότερα έργα του δίνουν την εντύπωση δραμάτων χωρίς τελειωμό υπό τη δεσποτεία της μοίρας, όπως χαρακτηριστικά παρατηρεί ο Γ. Αριστηνός. Αλλά και η Δ. Λάλα Κριστ διαπιστώνει πως «η αναγγελία της αρχαίας τραγωδίας περνάει μέσα από τη γνώση της ψυχολογίας και μεταβάλλεται σ’ ένα είδος “αφασικής λογοτεχνικής γραφής...».