Σωπάστε, βόησε ο πιστός, αυτά σε χίλια, / κάνε σε δυο, σε τρεις χιλιάδες χρόνια,/ θαν είναι παρελθόν και τι τα συζητάμε. / Ο κόσμος είναι ανάπειρος και άπειρος, / έχει μιαν άπειρη απειρία βασάνων / που θένα ’ρθουν στο εγγύτατο παρόν, / στο προαιώνιο μέλλον και στο σίφουνα τ’ ακήρατου και ακράτου παρελθόντος.