Σταθήκαμε λίγο εδώ. Με φούστες φουσκωμένες απ’ την άνοιξη του ’68 χορέψαμε γιάνκα. Κουνώντας τα χέρια σαν τις αρχαίες στις επιδείξεις του καλοκαιριού. Ύστερα μαζευτήκαμε. Κολατσίσαμε σε χράμι προίκα της μαμάς που κάνει τα μαλλιά της λάχανο. Με κεφτεδάκια σε τάπερ γουέρ μ’ όλα τα σχήματα να κάνουν σετ. Τα φύλλα έκρυβαν μάτια γυαλιστερά και μουσούδες τριχωτές της φυσικής ιστορίας. Το φως γύρω έτριζε στα χόρτα.