Στις Ερωτευμένες Γυναίκες, ο Λόρενς αξιοποιεί μυθιστορηματικά τον μύθο του ανδρόγυνου και την έννοια του έρωτα στο Συμπόσιο. Επισημαίνεται επίσης η έννοια του «αρσενικού δεσμού» (male bond) ως συμπληρωματικού της σχέσης άντρα-γυναίκας στο έργο του Λόρενς, ενώ γίνεται αντιπαραβολή με το περιεχόμενο της ομοφυλοφιλικής σχέσης στους διάλογους του Πλάτωνα. Κατά τον κριτικό Τσαρλς Ρόσμαν, ο Λόρενς «… παρουσιάζεται ως ο υποστηρικτής της λεπτά ισορροπημένης αμοιβαιότητας στις σχέσεις αρσενικού-θηλυκού. Επιτίθεται ακατάπαυστα στο «σμίξιμο» και τη «συγχώνευση» άντρα και γυναίκας – τη δυτική παράδοση που ξεκινά από το Συμπόσιο του Πλάτωνα, που θεωρεί τη σεξουαλική σχέση ως την αποκατεστημένη ενότητα σπασμένων κομματιών που αποτελούσαν σύνολο. Για τον Λόρενς, μια τέτοια έννοια παραβιάζει τον ανεξάρτητο εαυτό και ισοδυναμεί με μια μορφή θανάτου του ατόμου.»