Η προσωπική σχέση Σικελιανού - Παλαμά χρήζει ιδιαίτερης μελέτης η οποία όμως εντάσσεται στο πλαίσιο άλλης επιστήμης. ʼλλωστε ορισμένα πράγματα έχω θίξει κατά καιρούς. Αυτό που, φυσικά, ενδιαφέρει την επιστήμη της φιλολογίας είναι η σχέση, ο διάλογος που αναπτύχθηκε ανάμεσα στο έργο τους. Μήπως ο διάλογος αυτός υπήρξε μονόλογος και για ποιους λόγους; Από το 1989 ακόμη, στο Συμπόσιο Ποίησης της Πάτρας, είχα επισημάνει πως μια σε βάθος παράλληλη μελέτη του έργου των δύο μεγάλων μας ποιητών είναι απαραίτητη για τα γράμματά μας. Πότε και πώς γνωρίστηκαν οι δύο ποιητές; ʼγνωστον. Η Rae Dalven, που μετέφρασε μια σειρά ποιημάτων του Σικελιανού στα αγγλικά, ισχυρίζεται πως «την τελευταία εικοσαετία του 19ου αιώνα […] μια ομάδα δημοτικιστών, με επικεφαλής τον Κωστή Παλαμά συγκεντρώνονταν κάθε Σαββατόβραδο στο σπίτι του και κατάστρωναν σχέδιο για να ενισχύσουν την υπόθεση της δημοτικής γλώσσας […]. Ανάμεσά τους ήταν ο Λορέντζος Μαβίλης, […] ο Πέτρος Βλαστός, […] και ο Γ. Δροσίνης. Ο ʼγγελος Σικελιανός, νεαρό παιδί τότε λάβαινε κι αυτός μέρος στις συναντήσεις».