Αν εξαιρέσει κανείς δύο σύντομα διηγήματα που δημοσιεύτηκαν στα 1933-34 σε μυκονιάτικη εφημερίδα, η σταδιοδρομία της Αξιώτη αρχίζει με τρόπο κεραυνοβόλο με τη δημοσίευση του μυθιστορήματος Δύσκολες νύχτες το 1938, στη μέση της δικτατορίας του Μεταξά. Το βιβλίο, όπως είναι γνωστό, πήρε βραβείο γυναικείας λογοτεχνίας και προκάλεσε μεγάλο αριθμό παθιασμένων κριτικών και μια αληθινή πολεμική. Ένας από τους πιο δριμείς αντιπάλους της, σε ανώνυμο άρθρο της Εστίας, στις 29 Μαρτίου 1939, έφτασε στο σημείο να γράψει –η φράση μας βάζει σε σκέψεις σήμερα– «Και ζηλεύομεν την Γερμανίαν, όπου οι λεγόμενοι εκπρόσωποι της “εκτροχιασμένης τέχνης και φιλολογίας”, εστάλησαν προ πολλού εις τας ψυχιατρικάς κλινικάς ή τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ως διαστρεβλωταί της λαϊκής αισθητικής και διανοητικότητας».