Η επέτειος των είκοσι χρόνων από το θάνατο του Γιώργου Σεφέρη συμπίπτει με την επέτειο των εξήντα χρόνων από τη γέννηση του ως Ποιητή με την έκδοση της Στροφής. Είναι γι’ αυτό που διάλεξα ως θέμα μου σήμερα τον Ερωτικό Λόγο. Όπως φαίνεται και από τον τίτλο της εισήγησής μου, ο σκοπός μου είναι να συζητήσω κάποιες πλατωνικές ιδέες που διέκρινα στο σημαντικό αυτό ποίημα, όταν, μαζί με πολλά άλλα ποιήματα του Σεφέρη, το δίδασκα στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Η έμφαση που δίνω στην εικόνα των φιδιών ελπίζω να εξηγηθεί από μόνη της παρακάτω. Θέμα του ποιήματος είναι ο έρωτας ή, καλύτερα, το ψυχικό βίωμα ενός ερωτικού δεσμού που έχει διακοπεί, αλλά ο απόηχος του, βαθύς και οδυνηρός, κυριαρχεί στους θαλάμους της ψυχής, στα ανεξερεύνητα υποστρώματα της συνείδησης.