Η ανάγνωση αυτού τού τετραδίου με έπεισε πως βρισκόμουν μπροστά στο προσχέδιο ενός μεγαλόπνοου πεζού έργου, που ο Σικελιανός σκόπευε να συνθέσει a la maniere des mystiques francais. Η βασική πρόθεση τού ποιητή υπήρξε να επαναλάβει μια φορά ακόμη πως ο μοναδικός τρόπος για να ξαναβρεί η ανθρωπότητα τον «πρώτο της εαυτό» δεν ήταν άλλος παρά η «μυστική της» ένωση με το παν. Το προσχέδιο αυτό αποτελεί επίσης μιαν άλλη απόδειξη τής σπάνιας παιδείας –αυτοπαιδείας, αυτοδιδαχής– τού ποιητή και, ως ένα μεγάλο βαθμό, βοηθάει στην επίλυση ορισμένων φιλολογικών προβλημάτων που έχουν σχέση με τις πηγές τού έργου του ή με τις επιδράσεις που δέχτηκε το έργο αυτό γενικότερα.