Τι τύμπανα η σιωπή της κάμαρης αυτής!… / Οι τοίχοι είναι στην Ανδαλουσία… / Υπάρχουν αισθησιακοί χοροί στη σταθερή τη λάμψη του φωτός… / Ξάφνου όλος ο χώρος παγώνει… / Παγώνει, γλιστράει, καταστρέφεται… / Και σε μια γωνιά της οροφής, πολύ πιο μακριά απ’ όσο βρίσκεται, / ʼσπρα χέρια ανοίγουν μυστικά παράθυρα / Κι υπάρχουνε μπουκέτα από βιολέτες που πέφτουν / Αφού έχει μιαν ανοιξιάτικη νύχτα εκεί έξω / Πάνω απ’ την ύπαρξή μου με τα κλεισμένα μάτια… /