Η Οδύσσεια του Καζαντζάκη δεν είναι ένα μεγάλο έργο τέχνης, αν και θα μπορούσε να ήταν, αν ο συγγραφέας διέθετε εξαιρετικά ποιητικά χαρίσματα μαζί με τη δύναμη να υποτάξει το τερατώδες δημιούργημά του σε ένα βολικό μέγεθος. Δυστυχώς, είναι φλύαρη, γεμάτη παρεκβάσεις κι επαναλήψεις, φουσκωμένη με υπερβολικές συγκινήσεις. Κατά περίεργο τρόπο, όμως, η Οδύσσεια είναι πολύ σημαντική σε σχέση με την πορεία του Καζαντζάκη, αν και όχι και ευρύτερα. Ήταν τουλάχιστο η απόδειξη πως μπορούσε να δημιουργήσει κάτι εξαιρετικό, αν και αυτό το κάτι δεν ήταν παρά μια εξαιρετική αποτυχία.