Σου γράφω μάνα σήμερα μη θαρρείς πως σε ξεχνώ / είκοσι τρία χρόνια μέτρησα λεπτό με το λεπτό / Στα μάτια μου η όψη σου έχει ξεθωριάσει / μα στο φιλί του χωρισμού γένια δεν έχουν πιάσει / Κι αν τη φωνή σου μάνα δεν μπορώ να θυμηθώ / οι προσευχές που ’μαθες με κρατούνε ζωντανό / Σ’ ένα γράμμα, τι να θυμηθεί κανείς, τι να ξεχάσει / Είχα τα χρόνια του Χριστού κι έχω πια γεράσει / Μη ρωτάς αν θα με δεις ποτέ, αν θα σε ξαναδώ / Μη ρωτάς πως τα περνώ, είμαι καλά, δόξα τω Θεώ.