Ηχούν οι σειρήνες της Σιωπής / και εγώ χορεύω με τρελούς ρυθμούς. / Το ρυάκι ξεκρέμαστο σέρνεται / και στο βάθος του πηγαδιού / το φεγγάρι πεθαίνει. / Το αηδόνι γλυκά μοιρολογάει, / τα φύλλα της λεύκας, ασημόχρωμα, / εκτοξεύουν με κακία τον καημό τους. / Στα δίχτυα του χρόνου, / εγκλωβισμένος ο σκώληκας, / στα μάτια της αστραπής ο πόνος, / αντάμα με το θάνατο, στο δρόμο της ευτυχίας. / Η αμπάρα της φυλακής, / οι αετοί της εξουσίας, / το διάσελο της πλαγιάς, / ο θεόρατος βράχος που χρόνια περιγελάει / το χάρο.