Να καμωθώ τον άρρωστο / να κλάψω λίγο να φωνάξω / να κάμω κάποια αταξία / παιδική, απ’ τις συνηθισμένες μου, / και να βρεθεί μπροστά μου η μητέρα / ν’ ακούσω τη φωνή της / ή, τουλάχιστον, να δω τη σιωπηλή μορφή της / και, βουβή στον πόνο της, / να μου μιλάει για όσα δεν πρόλαβε / να κάμει ή να πει.