Εκατό σαράντα ήλιοι, φλογισμένο ηλιοβασίλεμα, το καλοκαίρι έπλεε στον Ιούλιο – κάψα, / καίγετ’ ο τόπος. / Έγιναν αυτά στη ντάτσα, / στο Πούσκινο, καμπουριασμένο / κάτω από την κορφή Ακούλα / στην πλαγιά / το χωριό / με των σπιτιών τις στέγες / μπαταρισμένες. / Πιο πέρα / μια χούνη, / φαίνεται, εκεί στο γέρμα κάθε μέρας / ο ήλιος πάει και βασιλεύει / αργά, με όλη του τη βεβαιότητα…