Κοιτάζοντας –και λέω κοιτάζοντας γιατί είναι πολύ μεγάλη απόλαυση να βλέπει κανείς ένα τόσο ωραίο βιβλίο, μια τόσο ιδιαίτερη και ευαίσθητη έκδοση– κοιτάζοντας λοιπόν και διαβάζοντας αυτό το τρυφερό, το γεμάτο αγάπη, ανθρωπιά αλλά και ουσία ζωής βιβλίο, επιβεβαιώνω μια πάγια διαπίστωση, σε σχέση με τον Γιάννη Ρίτσο – τον ποιητή του πέρα από τα σύνορα του εγώ, τον ποιητή των καθολικών βιωμάτων. Είναι η δύναμη της βαθιάς επικοινωνίας, της φιλίας, της αγάπης που ανέπτυσσε με τους ανθρώπους με τους οποίους δενόταν, και από τους οποίους ήξερε να παίρνει αλλά και στους οποίους ήξερε να δίνει.