Θα άξιζε πραγματικά να ασχοληθούμε περισσότερο μ’ αυτό το ζήτημα. Επειδή όμως αυτή εδώ η εργασία δεν επικεντρώνεται σε κάποιο εξειδικευμένο θέμα, αλλά εξετάζει γενικά τη σχέση του Μπαχτίν με τους κλασικούς, θα πρέπει απλώς να προσθέσουμε πως πρόκειται για ένα θέμα πολυσύνθετο, ακόμα και στον Αριστοτέλη. Αυτό που ο Αριστοτέλης εννοεί με το «λόγοι», σε καμιά περίπτωση δεν είναι η διαλογική μορφή ή κάποιο είδος λογοτεχνικής κατασκευής. Αναφέρεται περισσότερο στο θεωρητικό ερώτημα ενός ως τώρα «ανώνυμου» είδους τέχνης όπου γίνεται μίμηση«με μόνο μέσο τη γλώσσα».