Ως κριτικός, από τον χώρο της ξένης ποίησης επιλέγει τους ποιητές που παράλληλα μεταφράζει, και η αναλυτική διεργασία γίνεται αναπόσπαστο μέρος της μεταφραστικής. Πέρα από τη γνωστή εντυπωσιακή φιλολογική κατάρτιση και την παροιμιώδη ευσυνειδησία του πρωταρχικό ρόλο παίζει η επιδίωξη για σφαιρική σύλληψη, κατανόηση και πολυδιάστατη ερμηνευτική παρουσίαση του φαινομένου: ένταξη του στο πνευματικό κλίμα της εποχής και στο πρωτοποριακό λογοτεχνικό της ρεύμα, ανίχνευση της προσωπικότητας του δημιουργού, διείσδυση στις καινοτομίες και τις ιδιομορφίες της τέχνης του. Το διμερές σχήμα που δίνει στον τίτλο της πρώτης δοκιμής του για τον Βερλέν, ήδη δηλώνει τη διάθεση του για τη δημιουργία ενός σύνθετου λογοτεχνικού πορτρέτου. Συναφής και ενδεικτική είναι και η επιθυμία του για παρουσίαση της πορείας του Βερλέν με δείγματα απ’ όλες τις συλλογές του. Αυτό το στοιχείο επίσης θα μονιμοποιηθεί ως κανόνας.