Η Γαλάτεια λοιπόν όχι μόνο υιοθετεί το αφηγηματικό σχήμα και την εικόνα της γυναίκας που παρουσιάζει ο άντρας, ο Καζαντζάκης, προς τον οποίο ξεκίνησε να αντιπαρατεθεί, αλλά υιοθετεί επιπλέον την ιδέα του εξαιρετικού ατόμου και ένα πνεύμα περιφρόνησης προς τους πολλούς, προς τις «πολλές», για την ακρίβεια. Οι ιδέες αυτές και οι διατυπώσεις προέρχονται καταφανώς από την παρακαταθήκη του νιτσεϊσμού, της θεωρίας που είχε μεταβάλει και τον Καζαντζάκη, εν μια νυκτί περίπου, από οπαδό της γυναικείας χειραφέτησης σε κήρυκα της ανισότητας. Να πώς απαντά άλλωστε εκείνος στη νουβέλα της Γαλάτειας με κριτική του στον Νουμά