ΑΦΟΡΜΗ ΓΙΑ ΝΑ γραφτεί το σημαντικό αυτό βιβλίο στάθηκε ένα λιγοσέλιδο κείμενο του Τζωρτζ Όργουελ, Ο Τολστόη, Ο Βασιλιάς Ληρ και ο Τρελός, που γράφτηκε γύρω στα 1950, μεταφράστηκε στα ελληνικά και δημοσιεύτηκε το 1983 από τις εκδόσεις Γνώση, μαζί με ένα κείμενο του Αλέξη Μινωτή. Το κείμενο του Όργουελ αποτελεί μια απροσδόκητη αναζωπύρωση των κριτικών αντιδράσεων που προκάλεσε το άρθρο «Ο Σαίξπηρ και το Θέατρο», που έγραψε ο Τολστόι γύρω στα 1903, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως εισαγωγή στο βιβλίο του Αμερικανού Έρνεστ Κρόσμπυ, Ο Σαίξπηρ και οι Εργατικές Τάξεις, αλλά δημοσιεύτηκε το 1906 σε ρωσικό περιοδικό και μεταφράστηκε, ως το 1907, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Ο Αλεξανδρόπουλος είχε προσέξει το άρθρο αυτό και τη γενική αποδοκιμασία που προκάλεσε στην εποχή του, όταν έγραφε, πριν από 30 χρόνια, το κεφάλαιο για τον Τολστόι στο βιβλίο του Πέντε Ρώσοι Κλασικοί, αλλά θεώρησε τη διαμάχη εκείνη μια ξεχασμένη υπόθεση και δεν την αναφέρει καν στη μελέτη του.