Η ΔΙΧOΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΠOΙΗΣΗΣ ΤOΥ ΝΑΠ. ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ
Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ του χαρακτήρα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη είναι αποτυπωμένη μέσα στο ποιητικό και άλλο του έργο και για πολλά χρόνια η ποίησή του αποτέλεσε σημείο αναφοράς του αισθητισμού, αλλά και γενικότερα του ποιητικού κλίματος του Μεσοπολέμου. Δε θα ήταν υπερβολή να γράψουμε ότι υπήρξε ο πιο αντιπροσωπευτικός ποιητής της εποχής του εποχή παραίτησης και φθοράς, που άρχισε με τον πεσιμισμό του Κώστα Καρυωτάκη και τελείωσε μέσα στην παρακμή και την αποτελμάτωση του Τέλλου ʼγρα. Απομονώνοντας την ερωτική ποίηση του Ν. Λαπαθιώτη από το υπόλοιπο ποιητικό του έργο, είμαστε υποχρεωμένοι να τη διακρίνουμε, ως προς τον αποδέκτη των αισθημάτων του, σε δυο περιόδους. Η πρώτη, την οποία θα χαρακτηρίζαμε ως περίοδο αναζήτησης, απευθύνεται σε γυναίκες που κατά καιρούς τον συγκίνησαν συναισθηματικά. Ενώ, αντίθετα, η δεύτερη (που θα την ονομάζαμε περίοδο της ωριμότητας) απευθύνεται αποκλειστικά σε άνδρες.
|