Ψιχαλίζει. / Γεννημένη απόψε / θαρρείς με αντάμωσε η πέτρα. / Καρπός του κορμιού η ρυτίδα / κι ακριβό της ζωής σου το σμίλεμα / Κι η φωνή σου πώς τρέπει / το κόκκινο μήλο σε σάπιο / την δύσβατη ώρα σε τελευταία.