ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ της Ελληνοαμερικανίδας Thea Halo Ούτε το Όνομά μου γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στην Αμερική. Η συγγραφέας καταγράφει την αληθινή ιστορία της μητέρας της που, σε ηλικία 10 ετών, ξεριζώθηκε από τα ελληνικά χωριά του Πόντου, είδε ένα ένα τα μέλη της οικογένειάς της να αφανίζονται στις μαρτυρικές πορείες θανάτου στην Ανατολία, και σώθηκε ως εκ θαύματος από μια οικογένεια Αρμενίων στο Ντιγιαρμπακίρ στα νοτιο-ανατολικά της Τουρκίας. Σε ηλικία 15 ετών, δόθηκε με προξενιό σε έναν Ασσύριο-μετανάστη στην Αμερική και έφτασε στις ΗΠΑ, όπου ζει μέχρι σήμερα.
Η Sano Halo ήταν ένα από τα χιλιάδες παιδιά που χάθηκαν κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής κατά τις πορείες θανάτους που οργάνωσαν οι κεμαλικοί κατά τη δεύτερη φάση της Γενοκτονίας. Η οικογένειά της, όπως και ολόκληρη η ελληνική κοινότητα του Αγίου Αντωνίου της Κερασούντας, καθώς και τα γειτονικά χωριά, εκτοπίστηκε στο εσωτερικό της Ανατολίας. Δεκάχρονο κορίτσι βρέθηκε στο Κουρδιστάν και τελικά ολομόναχο στο Χαλέπι της Συρίας, όπου την περιέθαλψε μια οικογένεια Ασσυρίων. Παντρεύτηκε έναν Ασσύριο, με τον οποίο μετανάστευσε μέσω Λιβάνου στην Αμερική το 1925.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων παρουσίασης της ελληνικής έκδοσης η συγγραφέας και η μητέρα της Σάνο, σε ηλικία 91 ετών, ταξίδεψαν στην Ελλάδα από τη Νέα Υόρκη. H ενενηντάχρονη τότε Σάνο, έκανε την πρώτη επίσκεψή της στην χώρα της καταγωγής της. Το βιβλίο-μαρτυρία σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία στην Αμερική, αφού, για πρώτη φορά, το αμερικανικό κοινό είχε την ευκαιρία να γνωρίσει την ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού, ένα κεφάλαιο της ιστορίας άγνωστο στο ευρύτερο κοινό. Η συγγραφέας και η μητέρα της έχουν παραστεί σε αναρίθμητες εκδηλώσεις στην Αμερική, ενώ ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, George Pataki, βράβευσε την ενενηντάχρονη Σάνο για το κουράγιο και το όραμά της. H Sano Halo έφυγε από τη ζωή το 2014 σε ηλικία 105 ετών.
Η έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου συνέβαλε στη δημοσιοποίηση των άγνωστων ιστορικών γεγονότων. Επιπλέον, πρώτη φορά στην Αμερική μια έκδοση, που δεν προέρχεται από τους κύκλους της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, μίλησε ανοιχτά για την πολιτική γενοκτονιών που ακολούθησαν οι τουρκικές κυβερνήσεις. Παρ' ότι αναφέρεται κυρίως στη γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού, εντούτοις έχει εκτεταμένες αναφορές για τη γενοκτονία του συνόλου των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας και της Ανατολίας.
Μετάφραση:
Μαρίνα Φράγκου
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
960-270-866-2
Αριθμός έκδοσης:
4
Έτος έκδοσης:
2001
Πρώτη έκδοση:
2001
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
21χ14
Σελίδες:
491
Βάρος:
770 γρ.
ΠEPIEXOMENA
Bιβλίο Πρώτο: Το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής
1. Το ποτάμι των ονείρων σελ. 17
2. Το μακρύ ταξίδι του γυρισμού » 23
3. Η επάνοδος » 27
4. Σε χρόνο μηδέν » 33
5. Βήμα βήμα » 47
6. Καθ’ οδόν για το Αϊοντόν » 58
Βιβλίο Δεύτερο: Ούτε το όνομά μου
7. Ούτε το όνομά μου » 71
8. Καραβάνι αγελάδων » 79
9. Μάχες και καμπάνες » 94
10. Η χρονιά του φιδιού » 107
11. Παίρνουν τον πατέρα » 115
12. Η χρονιά του λιμού » 126
13. Μύθοι χειμερινοί » 134
14. Ένας άνδρας πνιγμένος » 147
15. Από τα βάθη των αιώνων » 157
16. Εντολές εξορίας » 163
17. Περίμενέ με » 170
Βιβλίο Τρίτο: Η εξορία
18. Ο μακρύς δρόμος προς την κόλαση » 214
19. Μωρά και αρπακτικά » 221
20. Αγκαλιά με το θάνατο σελ. 226
21. Η μεγάλη απόδραση » 235
22. Ο αποχωρισμός » 244
23. Μαύρα κοράκια » 250
24. Αγγίζοντας το χέρι του Θεού » 262
25. Και μετά δεν έμεινε κανείς » 269
26. Μικρά καρβέλια » 282
27. Μην κοιτάξεις πίσω σου » 293
28. Ντιγιαρμπακίρ » 302
29. Στο δρόμο για το Χαλέπι » 315
30. Πες το «ναι» » 322
31. Η μυστηριώδης κουβερτούλα » 330
32. Το μεγάλο στοίχημα » 337
33. Η απαγωγή » 346
34. Διασχίζοντας τις μεγάλες θάλασσες » 352
Βιβλίο Τέταρτο: Αμέρικα, Αμέρικα
35. Αμέρικα, Αμέρικα » 365
36. Το παλιό και το καινούργιο » 375
37. Φούρναρης, χασάπης, καντηλιέρης » 394
38. Άλλο ένα μέρος που το λέγαμε σπίτι » 402
39. Γιατρός, Δικηγόρος, Ινδιάνων αρχηγός » 414
40. Αβραάμ, Αβραάμ » 420
41. Κυρία » 442
42. Ο Θεός μαζί σου » 461
Βιβλίο Πέμπτο: Το ταξίδι φτάνει στο τέλος του
43. Ο δικός μου Αβραάμ » 469
44. Το ταξίδι φτάνει στο τέλος του » 477
45. Ένα διαμάντι στις στάχτες » 487
...Ήμουν μόνο δέκα χρόνων όταν έχασα τη μητέρα μου. Mε άφησε σε μια γυναίκα σε ένα μικρό λασποχώρι στα νότια της Tουρκίας. Aλλά αυτή η γυναίκα που με πήρε ήθελε μάλλον μια δούλα. Φυσικά, αυτό δεν το είχε πει στη μητέρα μου όταν ζήτησε να με κρατήσει. Όταν η γυναίκα ζήτησε να μείνω, στην αρχή η Mητέρα είπε ότι δεν μπορούσε να με αφήσει γιατί δεν ήμουν δική της. Φαντάζομαι ότι το είπε αυτό γιατί δεν ήθελε να στενοχωρήσει τη γυναίκα. H Mητέρα είπε ότι δε θα το άντεχε αν με άφηνε. Έκλαψε ασταμάτητα. Aλλά μετά, όταν είδε πόσο λίγο φαγητό είχαμε καταφέρει να βρούμε για την οικογένειά μας, άλλαξε γνώμη. Eίμαι σίγουρη ότι το έκανε για να ζήσω. Tόσοι πολλοί από τους ανθρώπους μας είχαν ήδη πεθάνει και τα μέλη της δικής μου οικογένειας πέθαιναν και αυτοί ένας ένας.
Mετά από μερικά χρόνια κακομεταχείρισης από τη γυναίκα εκείνη, τελικά κατάφερα να το σκάσω. Έφτασα μέχρι το Nτιγιαρμπακίρ και εκεί έμεινα με κάποια άλλη γυναίκα για λίγες μέρες που, όμως, δε με ήθελε. Tότε μου είπε η Zόχρα αν ήθελα να πάω να ζήσω με την οικογένειά της. Eκείνη και ο Aγκόπ είχαν δύο μικρά παιδιά. Eκεί κολλούσα εγώ. Mου είπε ότι θα μπορούσα να τα περιποιούμαι. Για την ακρίβεια, εκείνη την εποχή η Zόχρα είχε μόνο ένα παιδί, αλλά περίμενε το δεύτερο. Δεν ξέρω τι θα είχα απογίνει, αν δε με είχαν πάρει αυτοί οι άνθρωποι. H άλλη γυναίκα που με είχε κρατήσει, πιθανά και να με είχε διώξει κάποια μέρα, αδιαφορώντας αν θα πέθαινα της πείνας στους πέντε δρόμους. Έτσι, όταν μου έκανε την πρόταση η Zόχρα, φυσικά και δέχτηκα. Πού αλλού θα πήγαινα στην ηλικία των δώδεκα ετών σε μια μεγάλη πόλη χωρίς κανένα δικό μου άνθρωπο;...
«Mε την αφήγηση του έπους της επιβίωσης και του τελικού θριάμβου της μητέρας της στην Aμερική, η Thea Halo έγραψε ένα σημαντικό βιβλίο για ένα άγνωστο στο ευρύ κοινό κεφάλαιο της Ιστορίας: την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού από την τουρκική κυβέρνηση στα χρόνια που ακολούθησαν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Tο βαθιά συγκινητικό πορτρέτο της μητέρας της αγγίζει πολλά ηθικά ζητήματα που μας αφορούν όλους.»
Peter Balakian
«Γραμμένη από την κόρη της, την Thea, η βασανιστική αφήγηση της Σάνο για τον αφανισμό της οικογένειας και του κόσμου της ξεδιπλώνεται με τόσο ζωντανές λεπτομέρειες που κάθε σελίδα σκίζει το μυαλό και την καρδιά. Tο βιβλίο "Oύτε το Όνομά μου" είναι έργο μεγάλης έντασης, αυταπόδεικτα ισχυρό και αληθινό.»
NIKOΣ ΓKATZOΓIANNHΣ
H Thea Halo είναι η συγγραφέας της καταξιωμένης μαρτυρίας, Ούτε το όνομά μου, που έτυχε μεγάλης αναγνώρισης και υπήρξε καθοριστική για τις πρώτες αναγνωρίσεις της γενοκτονίας των Ποντίων, των άλλων Ελλήνων της Μικράς Ασίας και των Ασσυρίων σε πολιτειακό επίπεδο στις Η.Π.Α. Μαζί με τον καθηγητή Adam Jones, η Thea Halo υπήρξε η κινητήρια δύναμη της προσπάθειας που οδήγησε στο ψήφισμα του 2007 της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τις Γενοκτονίες (IAGS) που αναγνωρίζει τις γενοκτονίες των Οθωμανών ενάντια στους Πόντιους Έλληνες, τους Μικρασιάτες Έλληνες και τους Ασσύριους ως εφάμιλλη με την γενοκτονία των Αρμενίων. Έχει εργαστεί ως ανταποκρίτρια και παραγωγός εκπομπών σε διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Νέας Υόρκης, ενώ ιστορικά άρθρα της έχουν συμπεριληφθεί σε πανεπιστημιακά και σχολικά βιβλία με θέμα τις γενοκτονίες των Ελλήνων και των Ασσυρίων. Το 2009, η Thea Halo και η μητέρα της (η οποία πέθανε το 2014 σε ηλικία 105 ετών) έλαβαν την ελληνική υπηκοότητα και βραβεύτηκαν με το βραβείο HOMER της ΑΧΕΠΑ. To 2012, η Ένωση Ελληνοαμερικανίδων Επαγγελματιών τίμησε τη Τhea Halo και τη μητέρα της για την «ουσιαστική συνεισφορά τους στη Λογοτεχνία και στην Ελληνική Πολιτισμική Κληρονομιά και Ιστορία».
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Περιγράφοντας την ηθική μεταμόρφωση του Τολστόι, ο Στέφαν Τσβάιχ έγραψε: «Ο πόνος της ανθρωπότητας, η παραμικρή θλίψη της θα γίνει αμετάκλητα η πιο προσωπική...
0
Αγορά
