Με τη δικαιολογία της καλύτερης διεξαγωγής του αγώνα εναντίον των κατακτητών και κάτω από τον μανδύα ενός άδολου διεθνισμού που έκρυβε σωβινιστικές υστεροβουλίες, ο Τίτο προσπάθησε να εμπλέξει την ηγεσία της ελληνικής αντίστασης στη δημιουργία ενός φορέα δια μέσου του οποίου θα έθετε τις βάσεις για τη μελλοντική ηγεμονία του στα Βαλκάνια.
Έτος έκδοσης:
ΙΟΥΝΙΟΣ 2001
Σελίδες:
4
Σελίδα στο τεύχος:
50
Τεύχος:
58
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η δράση τεθωρακισμένων στα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού δεν είναι ευρέως γνωστή, κυρίως εξαιτίας της εσφαλμένης υπόθεσης ότι το συγκεκριμένο Θέατρο Επιχειρήσεων...
Οι πόλεμοι αποφασίζονται στις μεγάλες μάχες, στις οποίες λαμβάνουν μέρος χιλιάδες στρατιώτες. Στην πραγματικότητα όμως, μικρές ομάδες ανδρών καθορίζουν...
Η παρουσία του Γεωργίου Γρίβα υπήρξε καταλυτική σε δύο κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας του έθνους: κατά τα Δεκεμβριανά το 1944 και τη μάχη του...