Μέσα από την ποίηση του Ε. Κακναβάτου δεν περνάει το ελληνικό τοπίο ως φως, φυτόδεντρα, έμβια όντα ή ως ένα κάποιο ανθρώπινο τοπίο, αλλά, ενώ συνυπάρχουν όλα αυτά ως μονάδες και ως σύνολο, προβάλλεται κυρίως ολόκληρος ο λαός και η ιστορία του πάνω στην ύλη και ακόμα, επειδή ο ποιητής είναι πολίτης της οικουμένης, προβάλλεται ο οικουμενικός άνθρωπος με τις αγωνίες του και τα πνευματικά του επιτεύγματα. Αξιοσημείωτη είναι η σχέση της Ιστορίας και της Ποίησης στην ποίηση του Έκτορα Κακναβάτου, που είναι αμφίδρομη, εσωτερική όχι γεγονοτολογική και επίπεδη. Ο ποιητής ως κειμενικό υποκείμενο και αφηγητής εμπλέκεται στα αφηγούμενα ποιητικά και συχνά σε ερωτηματικό και κλητικό ή επιφωνηματικό λόγο επικαλείται την παρουσία του δέκτη ή καλύτερα έμμεσα διαβιβάζει αξίες, στάσεις και γεγονότα που πέρα από την αισθητική απόλαυση κινητοποιούν, ευαισθητοποιούν και διδάσκουν τον ακροατή/αναγνώστη χωρίς να φαίνεται ότι το κάνουν σκόπιμα.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Όταν ο Πάρις (ή Παρασκευάς) Ταβελούδης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα του Κοσμά Πολίτη, ερμήνευσε αυτοειρωνικά, κατά τη συνήθη τακτική του, το νόημα...
Γνώρισα τη Νένη Ευθυμιάδη με αφορμή την αποστολή του βιβλίου της Οι πολίτες της σιωπής. Η λιτή αφιέρωση ήταν σχεδόν προφητική για τη βαθιά φιλία που θα...
Η πρώτη ποιητική συλλογή της Βιβής Κοψιδά-Βρεττού, τα Ποιήματα προσωρινότητας, αναδεικνύει τη μοίρα του ποιητικού υποκειμένου (της ποιήτριας εν προκειμένω)...