Το αίτημα της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου να βλαστήσει ο προσωπικός λόγος και να πληρωθεί το νόημα σε θερμοκρασίες υψηλής υπαρξιακής πίεσης, καθιστά το έργο της μελέτη θανάτου αλλά και ψηλάφηση των τραυμάτων του όντος. Αναζητώντας το ποιητικό της ιδίωμα, αναρωτιέται κανείς αν πρόκειται για γραφή θρήνο, για λόγο μνημόσυνο ή για ενστικτώδη άρνηση του καθημαγμένου κόσμου να ονομάσει φενάκη την ελπίδα και φρεναπάτη την άλλη διάρκεια. Οι νεκροί πάντως, τροφοδοτώντας με τη σιωπηλή τους ευφράδεια το νοηματικό σύμπαν της ποιήτριας, συνδράμουν, ώστε τα επιφαινόμενα να μετατραπούν σε εμπειρία διπλής όψεως.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Στην παρούσα μελέτη θα επιχειρήσουμε μια διακαλλιτεχνική προσέγγιση της ιδιαίτερης δομικής οργάνωσης των ποιημάτων που συγκροτούν την Τέταρτη Διάσταση...
Το βιβλίο του Αναστάση Μαδαμόπουλου Στις μαύρες πάνω πέτρες της φυγής είναι κυρίως ένας μύθος/αλληγορία. Η λειτουργικότητά του όμως φαίνεται πολλαπλή:...