Στόχος, λοιπόν, της εργασίας μου είναι να εξετάσω πώς η Λαμπαδαρίδου-Πόθου δημιουργεί μια εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλισμό από τη μια και το φανταστικό, παραμυθιακό στοιχείο από την άλλη στο ενδέκατο μυθιστόρημά της, Ο ¶γγελος της στάχτης, στο οποίο αντιμετωπίζει με τη δική της οπτική τα αλληλένδετα θέματα του έρωτα, του θανάτου και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Εδώ τα ζητήματα αυτά επανεξετάζονται σε σχέση με το χρόνο. Τη χρονική διάσταση, άλλωστε, τονίζει η συγγραφέας όχι μόνο με την ιστορία της, αλλά και με τον τρόπο της γραφής της.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Μπορεί ένας πολιτικός επίτροπος να γράψει λογοτεχνικό έργο στο οποίο με συναρπαστικό τρόπο κι ειλικρίνεια να αφηγηθεί την αλήθεια για τον πόλεμο; Κατά...
Έχω ασχοληθεί, σε παλαιότερη μονογραφία μου, με την πολυδιάστατη σχέση του Γρηγορίου Ξενόπουλου με τον κινηματογράφο1: δύο κινηματογραφικές διασκευές έργων...